Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Πόσο μασάζ να αντέξει ένας άνθρωπος;

Oι σκέψεις ενός άνδρα στο πρώτο του σπα

image
EMAIL
FACEBOOK
TWITTER
MORE
Μια φίλη μού λέει «θα σου κάνω δώρο ένα spa, με μασάζ και τέτοια». Και παρότι τα ψιλοντρέπομαι αυτά, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Μου είχε κλείσει ραντεβού για τη μία το μεσημέρι στην Apivita, στη Σόλωνος, και από την προηγουμένη είχα αρχίσει να ψιλοαγχώνομαι και να σκέφτομαι αν έπρεπε να πάρω μαζί μου μαγιό μη με χώσουνε σε καμιά.....
σάουνα με το σώβρακο. Έφτασα ένα τέταρτο νωρίτερα, στάθηκα στο απέναντι πεζοδρόμιο, άναψα ένα τσιγάρο και κοιτούσα από την τζαμαρία. Όλο γυναίκες ήταν μέσα. Στη μία ακριβώς μπήκα. «Γεια σας. Είμαι ο τάδε για το σπα». «Γεια σας. Ανεβείτε στον πρώτο, στο juice bar, και έρχομαι». Το juice bar είχε τέσσερα-πέντε τραπέζια που έβλεπαν στη Σόλωνος και διάφορα βιολογικά είδη στα ράφια. «Να σας προσφέρουμε ένα τσάι;». «Όχι, ευχαριστώ». Έκανε πολλή ζέστη εκεί μέσα και, πλέον, ήμουν σίγουρος ότι σε λίγη ώρα θα έμενα με το σώβρακο. Ίδρωνα και ξεΐδρωνα και ήθελα να καπνίσω αλλά απαγορευόταν μέχρι που έρχεται μια κοπέλα και μου λέει: «Το πρόγραμμά σας περιλαμβάνει ένα αναζωογονητικό μασάζ πλάτης, μασάζ προσώπου και μάσκα προσώπου. Ελάτε μαζί μου». Την ακολούθησα.
Ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο ο οποίος είχε χαμηλό φωτισμό και μου σύστησε τη Μαρία, η οποία θα αναλάμβανε την περιποίησή μου. Η Μαρία με οδήγησε σε ένα δωμάτιο που αντί για τοίχους είχε κυψέλες μελισσών, στη μέση ένα κρεβάτι για μασάζ και η μουσική έπαιζε Χατζιδάκι. «Θα ξεκινήσουμε με ένα μασάζ πλάτης. Θα βγω για λίγο έξω για να σας δώσω χρόνο να ετοιμαστείτε και μετά θα σας χτυπήσω την πόρτα να μου πείτε αν είστε έτοιμος. Αφήστε τα ρούχα σας εδώ» και μου έδειξε ένα κομοδίνο. «Αν θέλετε», συνέχισε, «βγάλτε και το παντελόνι σας για να είστε πιο χαλαρός». «Α, δεν πειράζει, θα μείνω με το παντελόνι». «Όπως θέλετε. Αν φοράτε ζώνη όμως, καλό θα ήταν να τη βγάλετε. Να βγάλετε και τις κάλτσες σας να σας κάνω ένα μασάζ στα πόδια». Αυτό δεν μου άρεσε καθόλου, σκέφτηκα ότι θα γαργαλιόμουνα και πως θα κοκκίνιζα από ντροπή, έτσι αποφάσισα να κρατήσω και τις κάλτσες. Καθώς η Μαρία έκλεινε την πόρτα πίσω της για να ετοιμαστώ, μου ήρθε στο μυαλό η ατάκα που θα έλεγε ένας φίλος που ξέρει δυο πράγματα από αυτά: «Μπίτι βλάχος είσαι, ρε μαλάκα».
Έβγαλα την μπλούζα μου και τη δίπλωσα προσεκτικά στο κομοδίνο. Έκανα το ίδιο και με το φανελάκι. Μετά έβγαλα τα παπούτσια, τα οποία έβαλα στην άκρη μην μπει η κοπέλα μέσα και σκοντάψει και πέσει. Στο τέλος, ξάπλωσα μπρούμυτα στο κρεβάτι-φορείο, σκεπάστηκα με το σεντόνι και περίμενα τη Μαρία. Δέκα λεπτά αργότερα ήμουν ακόμα μπρούμυτα, με το πρόσωπο μέσα σε κάτι σαν σε τρύπα, από κάτω βγαίνανε υδρατμοί από αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού και η Μαρία μου πασάλειβε την πλάτη με άλλο αιθέριο έλαιο από λεμόνι, πράσινο μανταρίνι και δεντρολίβανο και μου έκανε μασάζ. Κόντευα να αποκοιμηθώ όταν μου είπε να γυρίσω και ανάσκελα. Μου έκανε μασάζ και στο πρόσωπο και πάλι παραλίγο να με πάρει ο ύπνος.
Ήταν ωραία. Σκεφτόμουν μια ζωή στην οποία θα έβρισκα μια γυναίκα που δεν θα κουραζόταν ποτέ να με τρίβει και να με ξύνει, για να ξυπνήσω γλυκά το πρωί, για να χωνέψω μετά το φαγητό στον καναπέ, για να αποκοιμηθώ γλυκά το βράδυ - ακόμα και στον ύπνο μου για να βλέπω ωραία όνειρα.
Όταν ξύπνησα βρισκόμουν στη Σόλωνος χαμογελαστός και μυρωδάτος. Είχε περάσει πάνω από μία ώρα χωρίς να καπνίσω κι έτσι εκείνο το τσιγάρο που άναψα το ευχαριστήθηκα. Περπατούσα και κάπνιζα και κοιτούσα τις περαστικές, βέβαιος ότι καμία δεν συμμεριζόταν τα όνειρά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου