Μνησικακίας εγκώμιον... Ο θάνατος του πλουσιοκόριτσου

Τεχεράνη, Ιράν

Πριν από μερικές ημέρες, η πανάκριβη κίτρινη Πόρσε που οδηγούσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα η Παριβάς Ακμπαρζαντέχ ξέφυγε από τον έλεγχο της και χτύπησε σε κάποιο δέντρο σε μια από..... τις μεγάλες λεωφόρους της Τεχεράνης. Η 20χρονη κοπέλα πέθανε ακαριαία.



Για τον πρόωρο θάνατό της στεναχωρήθηκαν οι γονείς της, οι οικείοι και οι συγγενείς της.
Δεν είχαν όμως όλοι οι Ιρανοί την ίδια αντίδραση απέναντι στον αδόκητο χαμό της: πολλοί Ιρανοί της μέσης και της κατώτερης κοινωνικής τάξης έσπευσαν να διαδηλώσουν τη χαρά τους (!) για το θάνατο της Παριβάς στις ιρανικές ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Όπως φαίνεται, ο θάνατος της «γκλαμουράτης» γόνου πλούσιας ιρανικής οικογένειας αντιμετωπίστηκε, τρόπον τινά, σαν «θεία δίκη» από την μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που ζει κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχειας -και σίγουρα δεν ανέχεται από 20χρονα πλουσιόπαιδα να επιδεικνύουν τόσο προκλητικά τον πλούτο και την τρυφηλή ζωή τους.

Οι Γερμανοί έχουν μια λέξη που περιγράφει άψογα το λαϊκό αίσθημα των Ιρανών: schadenfreude, που σημαίνει «να χαίρεσαι με την κακοτυχία του αλλού».

Το ιρανικό schadenfreude εκδηλώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με βρισιές εναντίον της νεκρής κοπέλας, όπως «καλά ξεκουμπίδια» ή φράσεις όπως «θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι αυτή η ημέρα θα ερχόταν, όταν κυκλοφορούσες έτσι έξω» ή «αυτά συμβαίνουν στα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα».

Τα διεθνή ΜΜΕ υπογραμμίζουν πως, ενώ η αντίδραση των Ιρανών δεν είναι επ' ουδενί δικαιολογημένη, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αναμενόμενη σε μια χώρα με αυστηρά ήθη κι έθιμα και ένα θεοκρατικό καθεστώς που αποστρέφεται τον συβαριτικό τρόπο ζωής και συνιστά «λιτό βίο» στους πολίτες του.

Η Παριβάς ήταν ένα μόνο από τα επίλεκτα μέλη της ιρανικής οικονομικής ελίτ και των γόνων πλούσιων οικογενειών που εδώ και δυο χρόνια είχε ανοίξει μία σελίδα στο Instagram με το hashtag #richkidsoftehran (τα πλούσια παιδιά της Τεχεράνης), όπου ανέβαζαν φωτογραφίες από τις βίλες τους, τις πισίνες τους, τα ακριβά ρολόγια ή το τελευταίο μοντέλο Πόρσε και Μαζεράτι που οδηγούσαν.

«Ευτυχώς που ακόμα και όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτό τον κόσμο σχετικά με τη διανομή των χρημάτων και του πλούτου, υπάρχει δικαιοσύνη στον θάνατο» έγραψε ένας άλλος χρήστης, προφανώς απηυδισμένος από την τρομακτική οικονομική ανισότητα που επικρατεί στην μεσανατολική χώρα.

Μαζί με την Παριβάς πέθανε, μετά από λίγες ώρες νοσηλείας, και ο ιδιοκτήτης της Πόρσε, ο Μοχάμαντ Χοσέιν Ραμπάνι Σιραζί. Ο άτυχος νέος ήταν εγγονός του Αγιατολάχ Ραμπάνι Σιραζί, βοηθού του Αγιατολάχ Χομεϊνί, ηγέτη της Ιρανικής Επανάστασης το 1979.

Βάζοντας, την ίδια στιγμή, σε δύσκολη θέση και τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος πριν λίγους μήνες είχε καταφερθεί δριμύτατα εναντίον εκείνων των νέων που επεδείκνυαν τον πλούτο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Γιατί, όπως η φτώχεια δεν κάνει διακρίσεις, έτσι και ο πλούτος στο Ιράν φαίνεται να απευθύνεται εξίσου τόσο σε γόνους λαϊκών, όσο και σε γόνους μουλάδων...