Οταν όλοι μας θα έχουμε πεθάνει, η μουσική της Κάρμεν ακόμη θα ζει» είπε
κάποτε ο Τσαϊκόφσκι προφητεύοντας το θριαμβευτικό μέλλον της
δημοφιλέστερης, κατά κοινή ομολογία, όπερας του Ζορζ Μπιζέ....
....
Εργο που αρχικά σόκαρε με το τολμηρό θέμα του προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην παρισινή πρεμιέρα τού 1875, για να γνωρίσει, ωστόσο, αργότερα δόξες και τιμές στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου, η «Κάρμεν» αποτελεί την εφετινή παραγωγή της Οπερας της Βαλίτσας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η οποία ήδη άρχισε την περιήγησή της ανά την Ελλάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ταξίδι προς το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος» το οποίο πραγματοποιείται με αποκλειστική δωρεά του ΙΣΝ (www.snf.org).
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Αγγέλα-Κλεοπάτρα Σαρόγλου η οποία, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, θέλησε να αφηγηθεί την ιστορία από μια σκοπιά που αναζητεί μια νέα σχέση με την Ισπανία και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. «Από το έργο κρατήσαμε μόνο τον δραματουργικό πυρήνα όπου σκιαγραφείται με μουσικοθεατρική μαεστρία η δυναμική που αναπτύσσεται στις σχέσεις των κεντρικών προσώπων, αφήνοντας έξω από τη διασκευή μας το μεγάλο θέαμα και τις γραφικές σκηνές πλήθους» αναφέρει συγκεκριμένα. Μιλά για την επιλογή της να τοποθετήσει την «Κάρμεν» στην Ισπανία της δεκαετίας του ’90, στη Σεβίλλη: «Ηθελα να τοποθετήσω τη δράση στο σήμερα αλλά όχι στο τώρα, όχι στο 2015» λέει και εξηγεί πως προτίμησε το κοντινό παρελθόν, οικείο και προσβάσιμο σε όλους, καθώς θεωρεί πως το κοινό έχει ανάγκη μια κάποια απόσταση χρονική.
«Με τη σύμπτυξη της δράσης για τις ανάγκες της παραγωγής της Οπερας της Βαλίτσας οδηγήθηκα τελικά στο να φτιάξω το σενάριο μιας ταινίας» λέει στη συνέχεια η σκηνοθέτρια. «Μέσα από μια διαδικασία έρευνας και μελέτης είδα πως το ’95 ο Αλμοδόβαρ έκανε στροφή στο θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων. Το στοιχείο αυτό μου ταίριαζε καθώς στην «Κάρμεν» αν αφαιρέσεις τις σκηνές πλήθους, όπως εν προκειμένω έγινε, αυτό το οποίο αναδεικνύεται είναι τα ανθρώπινα τρίγωνα και η προβληματική που αναπτύσσουν οι χαρακτήρες».
Στη συγκεκριμένη «Κάρμεν» το τσιγγάνικο στοιχείο έχει αφαιρεθεί εντελώς καθώς βάσει των συνθηκών της παραγωγής, η Αγγέλα-Κλεοπάτρα Σαρόγλου θεωρεί πως δεν θα μπορούσε να στηριχθεί. Η ηρωίδα είναι μια γυναίκα της δεκαετίας του ’90 η οποία εργάζεται και αναζητεί το τι θα κάνει. «Η Κάρμεν είναι μια γυναίκα ζυμωμένη με τη ζωή, ενώ ο Δον Χοσέ καθοδηγείται περισσότερο από τα οικογενειακά «θέλω». Αυτό το δίπολο προσπαθώ να εξερευνήσω» λέει η σκηνοθέτρια η οποία ξεκαθαρίζει ότι δεν επιχειρεί να μιμηθεί τον Αλμοδόβαρ. «Στο πλαίσιο της συμπύκνωσης που απαιτεί η παραγωγής της «Βαλίτσας» έκανα μια αισθητική αναφορά σε εκείνη την περίοδο που είναι πιο οικεία σε εμάς. Δεν προσπαθώ να κάνω αλμοδοβαρική ταινία» καταλήγει.
Γοητεύοντας ένα νέο κοινό
Η Οπερα της Βαλίτσας ξεκίνησε το 2011 από την Εθνική Λυρική Σκηνή ως μια καλλιτεχνική δράση που είχε σκοπό να συναντήσει και να γοητεύσει ένα νέο κοινό, μυώντας το στον κόσμο του λυρικού ρεπερτορίου. Οι παραγωγές είναι ευέλικτες και ταξιδεύουν σε απρόσμενους χώρους (πνευματικά κέντρα, μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχαιολογικούς χώρους κ.ά.) με τη συνοδεία των μονωδών της ΕΛΣ, με ένα πιάνο αντί για ορχήστρα (στη συγκεκριμένη παράσταση συμμετέχουν οι πιανίστες Γιάννης Τσανακαλιώτης, Σοφία Ταμβακοπούλου, Δόμνα Χάλαρη) και με όλα της τα σκηνικά… μέσα σε μια βαλίτσα!
Αναφορικά με την Κάρμεν, οι δυο πρώτες παραστάσεις δόθηκαν σε Λαμία και Ναύπακτο. Οι αμέσως επόμενες θα δοθούν στη Λάρισα (13/2, Δημοτικό Ωδείο), στον Βόλο (15/2, Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας), στην Κόρινθο (27/2, Δημοτικό Θέατρο) και στην Τρίπολη (1/3 Μαλλιαροπούλειο Θέατρο). Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν ως τα τέλη Μαΐου και η διαδρομή περιλαμβάνει 22 συνολικά πόλεις ανά την Ελλάδα.
....
Εργο που αρχικά σόκαρε με το τολμηρό θέμα του προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην παρισινή πρεμιέρα τού 1875, για να γνωρίσει, ωστόσο, αργότερα δόξες και τιμές στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου, η «Κάρμεν» αποτελεί την εφετινή παραγωγή της Οπερας της Βαλίτσας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η οποία ήδη άρχισε την περιήγησή της ανά την Ελλάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ταξίδι προς το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος» το οποίο πραγματοποιείται με αποκλειστική δωρεά του ΙΣΝ (www.snf.org).
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Αγγέλα-Κλεοπάτρα Σαρόγλου η οποία, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, θέλησε να αφηγηθεί την ιστορία από μια σκοπιά που αναζητεί μια νέα σχέση με την Ισπανία και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. «Από το έργο κρατήσαμε μόνο τον δραματουργικό πυρήνα όπου σκιαγραφείται με μουσικοθεατρική μαεστρία η δυναμική που αναπτύσσεται στις σχέσεις των κεντρικών προσώπων, αφήνοντας έξω από τη διασκευή μας το μεγάλο θέαμα και τις γραφικές σκηνές πλήθους» αναφέρει συγκεκριμένα. Μιλά για την επιλογή της να τοποθετήσει την «Κάρμεν» στην Ισπανία της δεκαετίας του ’90, στη Σεβίλλη: «Ηθελα να τοποθετήσω τη δράση στο σήμερα αλλά όχι στο τώρα, όχι στο 2015» λέει και εξηγεί πως προτίμησε το κοντινό παρελθόν, οικείο και προσβάσιμο σε όλους, καθώς θεωρεί πως το κοινό έχει ανάγκη μια κάποια απόσταση χρονική.
«Με τη σύμπτυξη της δράσης για τις ανάγκες της παραγωγής της Οπερας της Βαλίτσας οδηγήθηκα τελικά στο να φτιάξω το σενάριο μιας ταινίας» λέει στη συνέχεια η σκηνοθέτρια. «Μέσα από μια διαδικασία έρευνας και μελέτης είδα πως το ’95 ο Αλμοδόβαρ έκανε στροφή στο θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων. Το στοιχείο αυτό μου ταίριαζε καθώς στην «Κάρμεν» αν αφαιρέσεις τις σκηνές πλήθους, όπως εν προκειμένω έγινε, αυτό το οποίο αναδεικνύεται είναι τα ανθρώπινα τρίγωνα και η προβληματική που αναπτύσσουν οι χαρακτήρες».
Στη συγκεκριμένη «Κάρμεν» το τσιγγάνικο στοιχείο έχει αφαιρεθεί εντελώς καθώς βάσει των συνθηκών της παραγωγής, η Αγγέλα-Κλεοπάτρα Σαρόγλου θεωρεί πως δεν θα μπορούσε να στηριχθεί. Η ηρωίδα είναι μια γυναίκα της δεκαετίας του ’90 η οποία εργάζεται και αναζητεί το τι θα κάνει. «Η Κάρμεν είναι μια γυναίκα ζυμωμένη με τη ζωή, ενώ ο Δον Χοσέ καθοδηγείται περισσότερο από τα οικογενειακά «θέλω». Αυτό το δίπολο προσπαθώ να εξερευνήσω» λέει η σκηνοθέτρια η οποία ξεκαθαρίζει ότι δεν επιχειρεί να μιμηθεί τον Αλμοδόβαρ. «Στο πλαίσιο της συμπύκνωσης που απαιτεί η παραγωγής της «Βαλίτσας» έκανα μια αισθητική αναφορά σε εκείνη την περίοδο που είναι πιο οικεία σε εμάς. Δεν προσπαθώ να κάνω αλμοδοβαρική ταινία» καταλήγει.
Γοητεύοντας ένα νέο κοινό
Η Οπερα της Βαλίτσας ξεκίνησε το 2011 από την Εθνική Λυρική Σκηνή ως μια καλλιτεχνική δράση που είχε σκοπό να συναντήσει και να γοητεύσει ένα νέο κοινό, μυώντας το στον κόσμο του λυρικού ρεπερτορίου. Οι παραγωγές είναι ευέλικτες και ταξιδεύουν σε απρόσμενους χώρους (πνευματικά κέντρα, μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχαιολογικούς χώρους κ.ά.) με τη συνοδεία των μονωδών της ΕΛΣ, με ένα πιάνο αντί για ορχήστρα (στη συγκεκριμένη παράσταση συμμετέχουν οι πιανίστες Γιάννης Τσανακαλιώτης, Σοφία Ταμβακοπούλου, Δόμνα Χάλαρη) και με όλα της τα σκηνικά… μέσα σε μια βαλίτσα!
Αναφορικά με την Κάρμεν, οι δυο πρώτες παραστάσεις δόθηκαν σε Λαμία και Ναύπακτο. Οι αμέσως επόμενες θα δοθούν στη Λάρισα (13/2, Δημοτικό Ωδείο), στον Βόλο (15/2, Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας), στην Κόρινθο (27/2, Δημοτικό Θέατρο) και στην Τρίπολη (1/3 Μαλλιαροπούλειο Θέατρο). Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν ως τα τέλη Μαΐου και η διαδρομή περιλαμβάνει 22 συνολικά πόλεις ανά την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου