'ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ''...
για τον λαό και τον τόπο, απορρίπτοντας τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και εκφράζοντας εκ προοιμίου της επιφυλάξεις της για τις μεταρρυθμίσεις που θα υποβάλλει η κυβέρνηση προς έγκριση στους δανειστές.
Χαρακτηριστικές προς αυτή την κατέυθυνση είναι οι σημερινές αναρτήσεις στον ιστότοπο Iskra που είναι γνωστό ότι απηχεί τις θέσεις του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Στο πρώτο κείμενο που έχει τίτλο “Υποταγή ή ασφυξία το δίλημμα των νεοαποικιοκρατών της ΕΕ προς την Ελλάδα” υπογραμμίζει ότι:
“Το Ευρωενωσιακό κατεστημένο εκμεταλλευόμενο το πρόβλημα ρευστότητας της χώρας που το ίδιο προκάλεσε, ανοίγει ένα νέο κύκλο πιέσεων και εκβιασμών, που ξεκίνησε λίγες μόνο ώρες μετά την οκταμερή συνάντηση, ζητώντας «γη και ύδωρ» από την κυβέρνηση, προκειμένου να απασφαλίσει κάποιες χαραμάδες χρηματοδότησης”.
Το κείμενο υποστηρίζει ότι δια του εκβιασμού της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας η ΕΕ επιχειρεί να ωθήσει την κυβέρνηση στον δρόμο των αντιλαικών νεοφιλεύθερων μεταρρυθμίσεων”.
Καταλήγει ότι το εκβιαστικό δίλημμα ασφαλώς θα απορριφθεί από την κυβέρνηση και ότι το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να απορρίψει τα εκβιαστικά τελεσίγραφα και να εφαρμόσει το πρόγραμμά της αντλώντας πόρους από την ελληνική πλουτοκρατία και από διεθνείς πηγές.
Σε ένα ακόμη κείμενο που έχει τίτλο “Οταν ο Ντάισενμπλουμ ακύρωνε ιδιωτικοποιήσεις ενεργειακών εταιρειών στην Ολλανδία” κατατίθεται η άποψη της Αριστερής Πλατφόρμας για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των ελληνικών ενεργειακών δικτύων. Παραθέτει δε το παράδειγμα της Ολλανδίας στην οποία όταν ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο νυν πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισενμπλουμ ακύρωσε δρομολογημένες ιδιωτικοποιήσεις ενεργειακών δικτύων με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος που τώρα δεν αναγνωρίζει για την Ελλάδα. Στο άρθρο αναφέρεται: “Εισηγητής της νέας "Κεντρικής Πολιτικής στη Δημόσια Ιδιοκτησία 2013" ήταν ο -προερχόμενος απ’ τους Εργατικούς- τότε Υπουργός Οικονομικών και σημερινός Πρόεδρος του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem, ο οποίος δήλωνε χαρακτηριστικά: "The reason why we have these companies is the public interest''. - ''Ο λόγος που έχουμε αυτές τις εταιρείες είναι το δημόσιο συμφέρον”.Οι προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή του νέου Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παν. Λαφαζάνη ήταν σαφείς: σταματά κάθε διαδικασία ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ και της ΔΕΗ. Από την πρώτη στιγμή αναπτύχθηκε μια ευτελής κινδυνολογία σε βάρος της νέας προοδευτικής ενεργειακής πολιτικής που εξήγγειλε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Η σθεναρή και αταλάντευτη υποστήριξή της κυβέρνησης, δια του αρμοδίου υπουργού στη δημόσια ιδιοκτησία, δημόσια διαχείριση και ανασυγκρότηση των ενεργειακών στρατηγικών εταιρειών της χώρας βρέθηκε στο στόχαστρο ενός ορυμαγδού δημοσιευμάτων που εντέλει θέτουν υπό αίρεση το δικαίωμα αλλά και αυτονόητη υποχρέωση της κυβέρνησης να ασκεί ενεργειακή πολιτική με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
Μια εύστοχη, ενδεχομένως, απάντηση στις παραπάνω αιτιάσεις θα ήταν ότι η ελληνική κυβέρνησει θα πράξει όπως πριν από ενάμιση χρόνοη ολλανδική, "θα επαναβεβαιώσει τη σπουδαιότητα της δημόσιας ιδιοκτησίας των δικτύων μας στον ηλεκτρισμό”.
Το άρθρο στον ιστότοπο Iskra που εκφράζει την θέση της Αριστερής Πλατφόρμας για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις έχει ως εξής:
“Το Ευρωενωσιακό κατεστημένο εκμεταλλευόμενο το πρόβλημαρευστότητας της χώρας που το ίδιο προκάλεσε, ανοίγει ένα νέο κύκλο πιέσεων και εκβιασμών, που ξεκίνησε λίγες μόνο ώρες μετά την οκταμερή συνάντηση, ζητώντας «γη και ύδωρ» από την κυβέρνηση, προκειμένου νααπασφαλίσει κάποιες χαραμάδες χρηματοδότησης.
Από την κυβέρνηση ζητείται, όχι μόνο να εγκαταλείψει το ριζοσπαστικό της πρόγραμμα το οποίο ενέκρινε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός, αλλά να παρουσιάσει ένα πακέτο αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων», ανάλογες με τις μνημονιακές που περιέχονταν στο περιβόητο e-mail Χαρδούβελη και θα περιλαμβάνει ακόμη και νέους φόρους, ξεπούλημα κρίσιμων τομέων της εθνικής οικονομίας όπως λιμάνια, αεροδρόμια κ.ά. Ουσιαστικά επιδιώκουν να υποχρεώσουν και τη νέα κυβέρνηση να μπει στο «μαντρί» των εφαρμοζόμενων νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας και της εξαθλίωσης, έτσι ώστε να δοθεί η ευκαιρία να εξαπολύσουν νέα επίθεση και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης που είδαν με αισιοδοξία την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυρία Μέρκελ, αμέσως μετά την οκταμερή, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων έκανε αναφορά σε έγγραφο της 10ης Ιανουαρίου που συντάχθηκε κατά τη διάρκεια της 5ης αξιολόγησης και καταγράφει τι έχει επιτευχθεί στην Ελλάδα και τι απομένει να γίνει στον τομέα των μεταρρυθμίσεων. Στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει προς τους εταίρους της η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει μεμονωμένες μεταρρυθμίσεις με άλλες (πχ για τις συντάξεις ή τη φορολογία) αρκεί να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, είπε - για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα- φέρνοντας μάλιστα ως παράδειγμα την Ιρλανδία που είχε ζητήσει αντικατάσταση κάποιων μέτρων. Το αν έχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα θα το κρίνει το Eurogroup, πρόσθεσε.
Τη σκυτάλη πήρε χτες (22/3) και ο επικεφαλής της ΚΟ των Σοσιαλδημοκρατών, Τόμας Όπερμαν ο οποίος σε συνέντευξή του στο Spiegel, δήλωσε ότι «Ο κ. Τσίπρας ανέλαβε να υποβάλει μια πλήρηλίστα συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Περιμένω να παρουσιάσει αυτή την λίστα στις συνομιλίες με την καγκελάριο Μέρκελ τη Δευτέρα. Θέλω επιτέλους να ξέρω εάν η Ελλάδα είναι έτοιμη για πραγματικές μεταρρυθμίσεις ή όχι». Από την άλλη πλευρά σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, επισήμανε ότι «θα ήταν μια καταστροφή για την Ευρώπη, το μεγαλύτερο πλήγμα που θα είχε να αντιμετωπίσει η ΕΕ στην ιστορία της».
Το δίλημμα που θέτει το ευρωπαϊκό κατεστημένο «Υποταγή και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις ή οικονομική ασφυξία» ασφαλως και θα απορριφθεί από την κυβέρνηση. Το στοίχημα για την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι να αντισταθεί και να αποκρούσει τους «νεοαποικιακού» τύπου εκβιασμούς των νεοφιλελεύθερων κύκλων της γερμανικής ΕΕ. Να εφαρμόσει αταλάντευτα το ριζοσπαστικό της πρόγραμμα, σύμφωνα και με την πρόσφατη λαϊκή προσταγή, σε ρήξη με το εγχώριο κατεστημένο και σε πλήρη αντίθεση με την ευρωπαϊκή αντίδραση, αντλώντας ρευστότητα τόσο από την ελληνική πλουτοκρατία όσο και σε διεθνές επίπεδο. Κι αυτό, όχι μόνο επειδή ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να αντέξει άλλα βάρη, αλλά γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου να σταθούμε όρθιοι, να υπάρξει σταδιακή διέξοδος από την κρίση και για να ξεκινήσει η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η οικονομική της ανόρθωση.
